Haar rug is een kaart
Van een stad die ik niet ken
Waar ben ik? Waar wil ik heen?
Mijn pink zingt van zij naar zij,
Legt laan na laan aan,
Danst in het rond voor plein en park.
Huis na huis rijst op.
Slaap ik in dit of dit bed?
Waar voelt haar huid het zachtst?
Ik plant een duim bij haar dij:
Wij zijn hier. Ze lacht me toe.
Ik lees haar goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten